ต้นชมพูพันธ์ทิพย์
ชื่อวิทยาศาสตร์ Tabebuia rosea (Bertol.) DC
ชื่อวงศ์ BIGNONIACEAE
ชื่ออื่นๆ ชมพูอินเดีย ตาเบบูยาพันธุ์ทิพย์ ธรรมบูชา
ถิ่นกำเนิด อเมริกากลางและอเมริกาใต้ (ทางใต้ของเม็กซิโกไปถึงโคลัมเบียและเวเนซุเอลา)
ลักษณะทั่วไป ชมพู พันธุ์ทิพย์เป็นไม้ต้น ผลัดใบ สูง 8 - 18 เมตร ใบ ออกตรงข้ามสลับฉาก ใบประกอบรูปนิ้วมือ ใบย่อย 5 ใบ ใบย่อยรูปรี โคนใบสอบ ปลายใบเรียวแหลม กว้างประมาณ 5 ซม. ยาวประมาณ 10 ซม. ดอกช่อ ออกตามปลายกิ่ง กลีบดอกเชื่อมติดกันเป็นรูปกรวย ปลายแยกเป็น 5 กลีบ ดอกร่วงง่าย สีชมพู หรือ ม่วงอมชมพู ผล เป็นฝัก แห้ง แตก รูปร่างแคบ แบน ยาวประมาณ 15 ซม.เมื่อแก่แตกเป็น 2 ซีก เมล็ด จำนวนมาก มีปีก ออกดอกเดือน กุมภาพันธ์- เมษายน การขยายพันธุ์ เพาะเมล็ด ตอนกิ่งหรือ ปักชำ ประโยชน์ นิยมปลูกเป็นไม้ประดับทั่วไป เนื่องจากดูแลง่ายและดอกสวยงาม
ระยะเวลาที่ออกดอก ช่วงเดือนกุมภาพันธ์ - เดือนเมษายนบริเวณที่พบมากในกรุงเทพฯ- พบมากบนถนน จรัญสนิทวงศ์ จำนวน 963 ต้น- สุขุมวิท จำนวน 845 ต้น- พระรามที่ 4 จำนวน 472 ต้น
วันนี้มีข้อมูลและรูปภาพสวยๆของต้นชมพูพันธ์ทิพย์มาฝากน่ะค่ะ
ตอบลบหวังว่าคงถูกใจเพื่อนๆทุกคนน่ะค่ะ